به گزارش سینماپرس معمار کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) در بدو ورودشان به کشور جمله بسیار مهمی را مطرح فرمودند مبنی بر آنکه «ما با سینما مخالف نیستیم و با فحشا مخالفیم»؛ این جمله مهم و تاریخی نشان از آن دارد که حضرت امام (ره) هم به قدرت این رسانه و ابزار هنری کاملاً آشنا بودند و می خواستند با ادامه حیات سینما در کشور خط مشی ها و آرمان های انقلابی را در سطح جامعه بگسترانند اما متأسفانه امروزه به دلیل بی سیاستی و عملکرد بسیار بد مدیران ما نتیجه معکوسی را شاهد هستیم.

طی این سال ها علیرغم آنکه برخی هنرمندان دغدغه مند و دلسوز برای رشد و اعتلای سینمای کشور تلاش کرده اند اما دست هایی همواره مانع شده اند تا سینمای کشور همگام با انقلاب اسلامی پیش برود. به زعم بسیاری از منتقدان، کارشناسان فرهنگی و سینمایی، اهالی رسانه، سینماگران و مردم سینما در کشور ما این روزها بسیار مسأله ساز شده است؛ سینمایی که قرار بود بعد از انقلاب اسلامی جایگزین فیلمفارسی ها شود خود بعضا تولیداتی بدتر از سینمای فیلمفارسی دارد! طی همین سال گذشته سینمای ایران به کرات شاهد اکران آثاری نازل و بی ارزش بود که نه تنها هیچ تناسب و سنخیتی با اهداف و آرمان های انقلابی نداشتند بلکه به واسطه ابتذال گسترده ای که در آنها به چشم می خورد، جامعه را به قهقرا و سقوط و تباهی اخلاقی و معنوی هدایت می کردند!

اگر در سینمای پیش از انقلاب سکس به صورت علنی وجود داشت ما این روزها شاهد سکس پنهانی و خیانت زوجین نسبت به یکدیگر و پاشیدن بنیان خانواده ها از هم هستیم که به هیچ عنوان قابل پذیرش نیست! جامعه ای سیاه، معتاد، خیانتکار، دزد، سطحی نگر، بی هویت و بی ارزش، در تولیدات سینمای کشور ترسیم شده است و ابعاد آن آنقدر گسترده شده که حتی در جشنواره فیلم فجر که جشنواره ای برآمده از انقلاب شکوهمند اسلامی است نیز ما شاهد اکران و حضور چنین فیلم هایی هستیم! فیلم هایی که معلوم نیست چرا و به چه طریقی در سینمای جمهوری اسلامی ایران به تولید می رسند!

در روز پربرکت ۱۲ فروردین، نظامی متولد شد که نور اسلام ناب محمدی (ص) را، دگر باره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی ساخت. شعار اصلی انقلاب، استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود که میلیون ها ایرانی آزاده و مسلمان در طول مبارزه ها در جای جای ایران اسلامی فریاد کشیده بودند. این شعارها، حکومتی را پایه ریزی می کرد که عدالت اسلامی، از هدف های والای آن بود اما متأسفانه طی تمامی این سال ها سینمای کشور به واسطه اهمال کاری بسیار مدیران سینمایی و فرهنگی کشور، نفوذ فرهنگی بیگانگان و جنگ نرم دشمن کمتر به این موضوع مهم و ارزشمند و تاریخی ورود پیدا کرده است.

۱۲ فروردین، در واقع یوم اللّه و روز احقاق حق و پیروزی دین بود؛ اما اینک پس از گذشت بیش از ۴۳ سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی متأسفانه نیروهای انقلابی سینما اغلب بایکوت و خانه نشین شده اند؛ طیف سینماگرانی که تنها دغدغه شان پرداختن به موضوعات ارزشمند انقلابی در سینمای کشور است رسما اجازه حضور و فعالیت مستمر در سینما را ندارند و در عوض سینمای ایران سرشار از فیلم های شبه روشنفکرانه، غرب زده، سیاه و تلخ شده که برخی از آن ها به کرات در جشنواره های سینمایی غربی حضور پیدا می کنند، تشویق می شوند و جایزه می گیرند!

این اتفاق باعث شده تا این پرسش مطرح شود که مدیران سینمایی در پی چه چیزی هستند؟ یک سینمای اخته، فشل و ناکارآمد سرشار از روشنفکرنمایی برای کرنش جلوی غربی ها و گرفتن جایزه از دست آن ها و قدم گذاشتن در راستای آنچه که سفارتخانه های غربی به برخی فیلمسازان وطن فروش سفارش می دهند یا پرداختن به موضوعات ملی و دینی و انقلابی ارزشمند؟

چرا وقتی مردم جهان، حضور یکپارچه و مؤثر ملت مسلمان ایران را در همه پرسی بزرگ و تاریخی ۱۲ فروردین و در دیگر همه پرسی ها و انتخابات بعدی، ملاک و میزان ارزیابی خود از انقلاب اسلامی ایران برگزیدند در حوزه فرهنگی و هنری کشور ما چنین بی توجهی به انقلاب صورت می گیرد؟

این سینما نیازمند یک بازنگری جدی و اساسی است!

سینماپرس همزمان با فرا رسیدن روز «جمهوری اسلامی» در نوروز ۱۴۰۲ برآن شد تا بخشی از نظرات اهالی سینما که طی گفتگوهای شان در سال های اخیر با سینماپرس داشتند و با این روز مناسبت دارد را بازنشر دهد.

عباس رافعی کارگردان سینما به سینماپرس گفت: سینمای ایران در سال های ابتدایی پس از انقلاب اسلامی با توجه ویژه به مضمون به دنیا ثابت کرد که حرف های جدیدی برای گفتن دارد. در آن سال ها فیلم های خوب محتوا محوری در سینمای کشور تولید شد که اگرچه به فرم و ساختار توجه نداشتند ولی مرعوب تکنیک در سینما نبودند و باعث شدند تا بخش اعظمی از مردمی که از سینما فاصله گرفته بودند مجدداً به سالن های سینما بازگردند.

رافعی با بیان اینکه متأسفانه این روزها هم در آثار و هم اجرای جشنواره های سینمایی به ساختارزدگی دچار شده ایم اظهار داشت: به عنوان مثال در برخی سریال های تلویزیونی باب شده که فیلمسازان دوربین را از لای اشیاء و بالای سقف لوکیشن و... رد کرده و از نماهای عجیب، بازیگران را نشان می دهند در حالی که این گونه اعمال هیچ ربطی به سوژه آثار ندارد و تنها به این دلیل صورت می گیرد که فیلمسازان به اصطلاح می خواهند خودشان را مدرن نشان دهند!

این سینماگر خاطرنشان کرد: از سوی دیگر این رویه عجیب در جشنواره ای مانند فیلم فجر هم نمود عینی پیدا کرده است و ما به جای اینکه به فکر باشیم که این جشنواره را با فیلم های غنی و ارزشمند از لحاظ مفهومی پر و پیمان نشان دهیم به فکر انجام برنامه ها و اجرائیاتی هستیم که ارتباطی به هویت و تاریخ ملی و بومی و اسلامی ما نداشته و منجر به فاصله بیشتر آحاد مردم با فضای سینمایی کشور می شود. من معتقدم بسیاری از حواشی جشنواره فیلم فجر تنها هیاهو برای «هیچ» است و خود مدیران به خوبی می دانند فیلم هایی که در جشنواره امسال عرضه می شود به گفته همان عضو هیات انتخاب آثهر تلخ اجتماعی هستند که آورده قابل اعتنایی برای سینمای جمهوری اسلامی ایران به حساب نمی آید. شنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۴

سیدسعید سیدزاده تهیه کننده سینما به مناسبت فرارسیدن روز جمهوری اسلامی گفت: متأسفانه بعد از گذشت سال ها از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به این نکته دست یافته ایم که سینما ویروسی ترین ابزار هنری در جمهوری اسلامی ایران است و برای از بین بردن این ویروس مرگبار و کشنده باید تدبیر جدی اندیشید! سینمای ما امروزه به مثابه کامپیوتری شده که آنقدر ویروس گرفته که نمی توان آن را اصلاح کرد و باید آن را دور انداخت و از نو برای ادامه حیات و بقایش برنامه ریزی نمود.

وی یادآور شد: ما در سینمای کشورمان نیاز به یک عزم و اراده انقلابی داریم تا بتوانیم تحولی شگرف و عظیم را درون آن به وجود بیاوریم؛ حضرت امام خمینی (ره) در بدو ورودشان به کشور جمله بسیار مهمی را مطرح فرمودند مبنی بر آنکه «ما با سینما مخالف نیستیم و با فحشا مخالفیم»؛ این جمله مهم و تاریخی نشان از آن دارد که حضرت امام (ره) هم به قدرت این رسانه و ابزار هنری کاملاً آشنا بودند و می خواستند با ادامه حیات سینما در کشور خط مشی ها و آرمان های انقلابی را در سطح جامعه بگسترانند اما متأسفانه امروزه به دلیل بی سیاستی و عملکرد بسیار بد مدیران ما نتیجه معکوسی را شاهد هستیم. سینما در کشور ما این روزها بسیار مسأله ساز شده است؛ سینمایی که قرار بود بعد از انقلاب اسلامی جایگزین فیلمفارسی ها شود خود بعضا بدتر از سینمای فیلمفارسی شده است.

تهیه کننده فیلم سینمایی «شب به خیر فرمانده» با تأکید بر اینکه وقاحت سینمای ما از دهه ۴۰ و ۵۰ بیشتر شده است تصریح کرد: اگر در سینمای دهه ۴۰ و ۵۰ سکس به صورت علنی وجود داشت ما این روزها شاهد روابط و سکس پنهانی و خیانت زوجین نسبت به یکدیگر و پاشیدن بنیان خانواده ها از هم هستیم که به مراتب بدتر از چیزی است که در سینمای پیش از انقلاب وجود داشت. سینمای قبل از انقلاب اسلامی در قیاس با سینمایی حال حاضر سینمایی با اخلاق بود که با پندها و اندرزهایی که در فیلم ها می گذاشت آموزه های مختلفی نظیر ناموس پرستی را به مردم می دادو دزدی، نفاق، بی اخلاقی و... را تقبیح می کرد اما امروزه به تمامی این بی اخلاقی ها در سینمای کشور صحه گذاشته می شود و ما شاهد اعمالی در آثار سینمایی هستیم که از بازگویی آن ها شرم مان می آید.

سیدزاده تأکید کرد: سینما امروزه رسماً ابزی شده تا همسو با شبکه های ماهواره ای فارسی زبان بی اخلاقی و فساد را در جامعه ترویج و گسترش دهد؛ این نکته ای است که حضرت آقا بارها و بارها در فرمایشات خود به آن اشاره کرده و با عنوان «جریان نفوذ» از آن یاد کرده اند. چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۳۹۵

محمد قهرمانی تهیه کننده سینما پس از اتمام سی و ششمین جشنواره فیلم فجر که به زعم بسیاری از اهالی رسانه، منتقدان و سینماگران جشنواره ای بی رمق، کمرنگ و یخ زده بود گفت: جشنواره مهندسی شده فیلم فجر به هیچ عنوان در شأن «فجر انقلاب» و نظام جمهوری اسلامی ایران نبود و معلوم نیست مدیران سینمایی و دست اندرکاران برگزارکننده جشنواره فیلم فجر به چه دلیل اینقدر علنی جشنواره را مهندسی کردند!

تهیه کننده فیلم سینمایی «فرشتگان قصاب» افزود: شایسته نبود تا در جشنواره «فجر انقلاب» دست اندرکاران و متولیان جشنواره به صورت علنی فیلم های ارزشی را نادیده بگیرند و به فیلم هایی نظیر: «عرق سرد»، «مغزهای کوچک زنگ زده» و ... توجه کنند که اصول ارزشی انقلاب را نادیده گرفته بودند و هیچ قرابتی با نظام و انقلاب اسلامی نداشتند. داوران جشنواره فیلم فجر به جای آنکه به فیلم های ارزشی توجه کنند و سعی شان بر آن باشد تا اسلام و انقلاب را زنده نگاه دارند به فیلم هایی توجه کردند که به راستی فیلم های بسیار بدی بودند. جشنواره فیلم فجر یکی از دستاوردهای مهم انقلاب اسلامی در حوزه فرهنگی است و همواره باید مروج اهداف و آرمان های نظام و انقلاب اسلامی باشد؛ من بسیار متأسفم که ما در این جشنواره شاهد حضور فیلم هایی بودیم که کمترین قرابتی با نظام و انقلاب اسلامی نداشتند و حتی به صورتی برخی از ارزش ها را نیز مورد انتقاد و نکوهش قرار داده بودند. مسئولان فرهنگی کشور موظف هستند آثاری را در جشنواره فجر انقلاب اسلامی به نمایش درآورند که متعلق به نظام و انقلاب باشند. دوشنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۶

ماشاالله شاهمرادی زاده بازیگر و کارگردان سینما به مناسبت فرارسیدن روز جمهوری اسلامی گفت: نیروهای انقلابی سینما امروزه همه بایکوت شده اند؛ این طیف از سینماگران که تنها دغدغه شان پرداختن به موضوعات انقلابی در سینمای کشور بود از اوایل دهه ۷۰ توسط مسئولان بایکوت شدند و دیگر اجازه فعالیت مستمر به آن ها داده نشد و سینما در دست کسانی افتاد که خودفروخته بودند. متأسفانه دولت ها هیچ تلاشی برای بهبود وضعیت فرهنگی و سینما ندارند؛ انقلاب اسلامی و توجه به موضوعات استراتژیک انقلابی برای آن ها خالی از هرگونه مفهومی است. روشنفکرنمایی مفرط در سینمای ما باب شده و متأسفانه تنها کسانی امروزه اجازه کار و فعالیت در سینمای کشور را دارند که با غربی ها سر و کار دارند و برای خوشامد آن ها مبادرت به فیلمسازی می کنند.

وی با بیان اینکه در واقع روشنفکرنمایی و دوستی با غربی ها مانع از پرداختن به موضوعات انقلابی در سینما شده است ادامه داد: من بسیار متأسفم که حتی بسیاری از نیروهای انقلابی سینما که زمانی دل در گرو انقلاب داشتند حال به طرف دیگر گرایش پیدا کرده اند و فیلم هایی می سازند که قابل دفاع نیست! ما اینک با پدیده بسیار عجیبی در سینمای ایران روبرو هستیم؛ از یک سو شاهد آن هستیم که نیروهای متعهد و انقلابی همه بایکوت و خانه نشین شده اند و از سوی دیگر شاهد هستیم که افرادی که هیچ عرقی به انقلاب و نظام اسلامی و ولایت ندارند همه امور سینما را در دست گرفته اند و حتی عارشان می آید از اینکه در ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر و در شب پیروزی انقلاب و ۲۲ بهمن الله اکبر بگویند و بنده و امثال بنده ای که الله اکبر می گوییم را بایکوت می کنند و حتی دیگر کارت جشنواره هم برایمان صادر نمی کنند.

این سینماگر تأکید کرد: ما دست هایی همواره مانع آن شده اند تا سینمای کشور همگام با انقلاب اسلامی پیش برود و از این رو ما نیاز جدی به برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسب و صحیح در تمامی عرصه های فرهنگی و هنری داریم تا بتوانیم اهداف و آرمان های اولیه تأسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی را در آن مطرح نماییم. مسئولان فرهنگی و سینمایی کشور به طور کل سینمای ارزشی و استراتژیک را به فراموشی سپرده اند و در عوض فضا را برای تولید و عرضه فیلم هایی بر ضد منافع و مواضع نظام و انقلاب اسلامی باز گذاشته اند. متأسفانه مدیران سینمای ما در پی آن هستند برخی افراد شبه روشنفکرنما را بزرگ کنند و آن ها را مهم جلوه بدهند و تمامی دغدغه مندان و سینه سوختگان نظام و انقلاب اسلامی را از بین ببرند! ما برای این انقلاب خون داده ایم، جان داده ایم، با عشق بر علیه طاغوت و رژیم ستم شاهی قیام کرده ایم این انقلاب متعلق به همه مردم ایران است و ما باید در سینما راجع به این انقلاب شکوهمند و بزرگ که تاریخ را دچار تحول اساسی کرد مبادرت به فیلمسازی کنیم. یکشنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۷

جهانگیر الماسی بازیگر و کارگردان سینما همزمان با چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی و برگزاری جشنواره فیلم فجر گفت: ما پس از انقلاب اسلامی هیچ گاه به دنبال سینمای خنثی و اخته نبودیم اما متأسفانه مدت ها است سینمای ما اخته و به شدت درگیر تکنیک شده و مضامین و تبیین ارزش ها اخلاقی و معنوی در آن از بین رفته است.

وی تأکید کرد: سینما به عنوان یک ابزار قدرتمند باید در اختیار برنامه ریزهای مدیریت منباع انسانی و مدیریت علوم اجتماعی باشد اما ما گاهاً شاهد آن هستیم که از سینما در جهت مقابله های سیاسی استفاده می شود! این اتفاق در حالی است که سینما باید از هویت جمعی انسان ها و منافع مشترک جامعه بشری حمایت و حراست کند. انفعال در سیستم مدیریتی فرهنگی باعث شده تا ما دچار ولنگاری فرهنگی شویم و دشمنان بتوانند از طریق نفوذ فرهنگی سینمای ما را فشل کنند. امپریالسیم کاری که می کند این است که ثروت کشورهای مختلف را به هر طریقی به یغما می برد و از آن ثروت ها در کشور خودش و به نفع مردمش بهره برداری می کند؛ این ثروت ها می توانند مادی و یا معنوی باشند و متأسفانه باید بگویم که بخشی از ثروت معنوی ما به دست امپریالیسم تاراج شده است.

الماسی تصریح کرد: سینمای ما از زمانی دچار بحران شد که توجه به آرمان ها و اهداف انقلاب اسلامی در آن از بین رفت؛ بنده صریحاً می گویم که مدیران و سیاست گذاران عامدانه سینما را فشل کرده اند!؛ متأسفانه سیستم مدیریت اجتماعی ما در حوزه های سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و... به خاطر مطامع و نفس اماره و مهمتر از همه به خاطر هجومی که به انقلاب اسلامی از طریق گروهک های سیاسی شد دچار بحران شده است. برخی افراد برای نزدیک شدن به مدیریت یا پست های سازمانی، ریاکاری و دروغگویی را سرمنشأ کارهای شان قرار دادند و بسترساز اصلی اتفاقات ناصوابی شدند که امروزه ناهنجاری های فراوان در عرصه فرهنگی و هنری کشور به وجود آورده است.

این هنرمند ادامه داد: همه با باید بدانیم و آگاه باشیم که انقلاب وقتی در مهلکه شکست واقع می شود که آحاد کشور نسبت به ارزش ها بی اطلاع باشد؛ جوانان از گذشته اطلاعی نداشته باشند و به آینده بی توجه باشند. این وظیفه مدیریت فرهنگی است که با توجه به این مسأله مهم جوری برای سینمای کشور سیاست گذاری کند که ما شاهد این بحران های جدی نباشیم. متأسفانه جشنواره فیلم فجر هم به عنوان زیرمجموعه و بخشی از سینما با آسیب های فراوان جدی روبرو شده؛ اعمال سلیقه های شخصی سیاست گذاران و دبیران باعث شده تا این رویداد سینمایی از اهداف و آرمان های اولیه اش به شدت دور شود. جمعه ۱۲ بهمن ۱۳۹۷

مریم پوریامین با انتقاد شدید از وضعیت اسفبار سینمای کشور تصریح کرد: سینمای کنونی در شأن نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست! آنچه که امروز ما به آن فیلم می گوییم و بر پر سینماها جولان می دهد نشانه هرج و مرج و بی قانونی و بی ضابطگی است. باید قوانین موجود در سینما شایسته هنرمندان نظام جمهوری اسلامی باشد؛ در هالیوود کتاب سبز و دفترچه راهنما و نقشه راه دارند تا آثار بر اساس آن تولید شود اما ما در کشورمان نقشه راهی برای سینما نداریم و اهداف کوتاه مدت، بلندمدت و میان مدت برای آن تعریف نشده است. کار ما سلیقه ای و باندی و جناحی است و کمیسیون فرهنگی مجلس با تحول خواهی و خلاقیت می تواند با ارائه قوانین و ضوابط دقیق این موجود زنده را رام کند و در خدمت اهداف کشور قرار دهد. یکشنبه ۱ تیر ۱۳۹۹

محمدرضا اسلاملو کارگردان سینما همزمان گفت: اگر ما به فرمایش بنیان گذار کبیر انقلاب اسلامی، حضرت امام خمینی (ره) اعتقاد داریم که فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است»، باید همه توان و توش خود را به کار ببندیم تا سینمای جمهوری اسلامی ایران سینمایی محرمی، عاشورایی و انقلابی باشد، نه این سینمایی که امروزه شاهد آن هستیم و هیچ سنخیتی با فرهنگ انقلابی و دینی و عاشورایی ندارد! بنده با تمام وجودم عرض می کنم ای کاش در این بیش از ۴۰ سالی که از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی می گذرد، سینمای ما به جز سینمای محرمی و عاشورایی و دینی چیز دیگری نبود!

وی ادامه داد: بنده و امثال بنده که درد و دغدغه پرداختن و اعتلا و رشد هنر دینی را داریم واقعا برای مان مثل یک عقده پایان ناپذیر شده که چرا مدیران فرهنگی به این هنر ارزنده و بالنده توجهی ندارند! ای کاش از روز اول پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، جوانمردی پیدا می شد و می گفت این انقلاب ما انقلابی عاشورایی بوده، انقلاب ما از دل عاشورا و تاسوعا بیرون آمده و ما هرچه داریم از محرم و صفر است، ای کاش جوانمردی در آن روزگار بر مسند فرهنگی کشور تکیه می زد و می گفت این سینما باید صرفا سینمای محرمی و عاشورایی باشد.

اسلاملو متذکر شد: متأسفانه چون این اتفاق رخ نداده امروزه دست ما در سینما به شدت خالی است و اگر احیانا هرزگاهی به صورت جسته گریخته کارهایی انجام می شود به هیچ عنوان کافی نیست. در این سال ها ما همواره شاهد بودیم که هنرمندان ولایی، متعهد، دغدغه مند و انقلابی هشدارها و تذکرات و توصیه های خود را به هر شکل ممکن ابراز نموده و از وضعیت بغرنج فرهنگی و هنری کشور گلایه کرده و نسبت به آن انتقاد داشته اند اما این مدیرانی که در این سال ها اداره سینما را در دست داشتند نسبت به این انتقادات بی توجه بوده اند. این مدیرانی که طی سال های اخیر بر سینمای ایران و سایر امور فرهنگی و هنری مدیریت می کردند که واقعا تحفه هستند! این ها همه کاری در این سینما کردند به جز آنکه به فکر احیای سینمای دینی و انقلابی باشند. این ها به هیچ عنوان نقشه راهی نداشتند و همین باعث شده تا امروزه سینمای ما حتی اندازه سر سوزنی نشان از فرهنگ والای عاشورایی نداشته باشد.

این فیلمساز تصریح کرد: این مدیران که پول های خود را از بیت المال می گیرند و با پررویی تمام به میزهای شان میچسبند و انتقادها را در نطفه خفه می کنند اصلا باور ندارند که سینما می تواند دینی و محرمی باشد. این خارجی ها هستند که به این مدیران خط مشی فکری می دهند و سوژه های فیلم ها را برای آن ها تعیین می کنند و این برای مملکت ما یک فاجعه تمام عیار است. امروزه ۹۹ درصد فیلم های سینمایی سرشار از ابتذال و ابزاری برای سرگرمی هستند؛ نکته مهم در سینما باید این باشد که بار معرفت دینی مخاطب بعد از هر فیلمی بیشتر شود اما وااسفا که بالای ۹۹ درصد فیلم های ما امروزه سرشار از ابتذال و سرگرمی صرف شده اند. مدیران فرهنگی و سینمایی اگر باور به انقلاب دارند باید سینمای دینی را مبنا قرار دهند. این ها مسئول هستند و باید در مقابل ملت شریف ایران پاسخ بدهند که این حقوق نجومی را که می گیرند بابت چیست؟ این ها باید پاسخ بدهند دلیل اینکه به امثال ما دغدغه مندان هنر دینی محل نمی گذارند به چه علت است؟ یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۹